Movie Review: Mamay Umeng

I did not expect so much on the movie cause medyo na predict ko na rin yung magiging style ng movie based sa trailer so ayun nga its more of a situation rather dialogue. Though kahit ganun yung style na ginamit , maayos na naipakita kung ano ang nangyayari o typical na buhay ng isang 84 yr old man that just wating for his death. Nagustuhan ko sa pelikula yung paggiging natural ng mga eksena na alam mo na nangyayari sa totong buhay sa probinysa. Napaka realistic ng mga situation, then pati yung mga punto sa pagsasalita  kuwang kuwa din nila. Para ka lang nanood sa isang sulok ng bahay. Madami ding mga eksena na tumatak sa kin na kahit simple lang siya pero markado. Like yung isang scene na tintago ng anak ni Mamay Umeng yung mga kandila at posporo dahil ayaw nitong gamitin ni Mamay Umeng sa pagsindi sa mga santo at sa kagustuhan ni Mamay Umeng na masindihan ang mga santo ginamit niya ang kanyang birthday candle. One thing that is commendable on the movie is the cinematography , ang style na
ginamit dito is steady cam lang siya then yung mga character ang pumapasok sa frame at bilib din ako sa pag capture ng mga background for each frame dahil napakaganda talaga lalo na yung mga nature scene nila para itong isang malaking picture frame then may mga taong gumagalaw sa loob nito ganung yun dating sa kin ng movie. Sobrang na feel ko yung lugar because of that na feeling ko andun na din ako. Maganda ang mensahe ng pelikula na sinasabi nito na wag natin balewalain ang mga nakakatanda sa atin na still may silbi pa rin sila dito sa mundo at dapat natin ipadama sa kanila ito. So the movie meets my expectation unexpectedly at hindi ako na bore as I am expecting na mabore sa pelikula pero infairness hindi siya boring panoorin, dahil mabubusog amg mata mo sa ganda ng mga frame sa bawat eksena.

My Verdict: 3/5